Cheers tabernan legez, Muga eta antzeko santutegietan “denek dakite zure izena” |
Bilboko hiri zaharreko toki estrategikoan. Iturribide
kaletik eta Unamuno plazatik gertu. Lehenengo Euzkadi aldizkaria eta
Mikeldi taberna kokaturik zeuden egoitza berean, Muga taberna dugu. Gaur bertan
hogeita hamar urte bete ditu. Asko izango gara Kafe Antzokian antolatu den
ospakizunean bilduko garenak, baina asko izango dira, baita ere, hortik pasako ez direnak, protagonistak izan arren:
egunen batean bere tribua zein zen, pareta haien artean asmatu zuen “rocker”
edo “mod” hura. Bere fanzinea non saldu zezakeen deskubritu zuen musikazale
amorratu hura. Bere lehenengo boloa ondoko Gaueko tabernan izan aurretik,
txupito pare batekin hor lasaitu nahi izan zuen abeslari dardarti hura. Bere
lehenengo musu azkar hura bertan lapurtu zioten neska ilegorria. Konspiratzera
biltzen zen kontzientziadunen
koadrila. Nor-nori-nork-aren korapiloak txikito artean askatzen saiatzen
zirenak. Piper egiten zuen ikasle bakartia. Bertan ikusitako begi loti horietan
armairutik lehenbailehen atera behar zuela onartu zuena. Bafle horietan bere
maketa lehenengo aldiz entzutean hunkitu zen oraingo rockero ospetsua. Ordu
txikietako poeta ez ulertua. Printzerik gabeko Errauskiñe. Begi hezeko
erretzailea. Urrutiko ohiko bisitaria, bere neurriko Bilbo hori non dagoen
badakiena. Bertan sortu ziren rock-talde ahaztuak eta ongi oroituak. Bertan
indarrak berritzen zituzten kale-artistak. “Kinitoak” han jokatu zituztenak.
Isilak eta berritsuak. Ederrak eta itsusiak. Ergelak eta atseginak. Abstemio
eta biziozaleak. Argiak eta motzak. Popero eta heavyak. Elegante eta
ziztrinak...
Cheers taberna ahaztezinean legez, Muga eta antzeko santutegietan
“denek dakite zure izena” eta non kokatzeko ohitura duzun. Eguneroko bisitariak
ez du eskatu beharrik gura duena eskuratzeko, barraren atzean bere ofizioan
trebea den profesional baten konfiantza aurkitzen duelako.
Bai, taberna guztiek daukate beren historia, baina
badaude banaka batzuk historia ere egiten dutenak. Bertold Bretchen BilbaoSong abestian bezala, denok daukagu “Bills Ballhaus” bat non gure oroimenik kuttunenak
biltzen diren eta bizirik dirautenean, gogoko izaten dugun itzultzea eta
denbora gelditu delako ilusioa sentitzea.
Bai, gezurra badirudi ere Bilboko Maria Muñoz kaleko Muga
tabernak hogeita hamar urte bete ditu gaur. Hasieratik zereginean erne eta
tinko aritu dena Juan Carlos Bilbao dugu. Ostalari honen estiloa, gure tabernetan
maiz gertatzen den bezala, ez da lehenengo minututik zuritzen zaituena. Bere
tankerako tabernarien konfiantza elkarren arteko errespetuz lantzen denetarikoa
da, eta, behin hori lortuta, betiko izaten da.
Eskerrik asko, horrenbeste urtetan zehar, aukeratzen
duzun musika eta jaki-edariak arretaz zaintzearren. Eskerrik asko beste inon
aurki ez daitezkeen fanzineak eta maketak salgai izateagatik. Eskerrik asko
zure txoko eder hori beste disko-pub sasimoderno bat ez bilakatzearren.
Eskerrik asko, Juan Carlos eta lankideak. Eskerrik asko
Muga taberna, zure izenaren kontrakoa izateagatik, hogeita hamar urtetan zehar.
Mugarik gabeko taberna izateagatik hain zuzen. Eskerrik asko, bihotzez, ibili
ditudan taberna guztiei, ikastetxeetan ikasten ez dena irakasteagatik. Zuen
osasunerako! Topa!
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina